Kaslar ve refleksler Bedenimiz, herhangi bir pozisyonda bizi mükemmel bir dengede tutan kaslar ağı ile örtülüdür. Gençken bu kaslar çabasızca dik durmamıza yardım eder, ancak zamanla bunları kullanamaz oluruz. Böylece bedenimiz içe doğru çöker ve duruş için düzenlenmemiş olan tamamen farklı bir kas grubunu kasarak bedenimizi istediğimiz duruşa getirmeye başlarız. Kaslar kasılma gücü sayesinde bir hareketin başlaması veya sürmesini sağlayan dokudur. İnsan bedeninde 650 iskelet kası bulunur; bu kaslar beden ağırlığının yaklaşık yüzde 45’ini oluşturur. Kaslar duruşsal veya istemsiz kaslar ve iskelet kasları veya istemli kaslar olarak ikiye ayrılır. İstemsiz kasların bu şekilde adlandırılmasının nedeni, onları bilinçli olarak kontrol edemeyişimizdir. Bunlar otonom sinir sistemi tarafından yönlendirilen refleksler yoluyla çalışırlar. Kırmızı renklidirler ve kullanılarak yorulmazlar. Görünümleri dolayısıyla çizgisiz kaslar olarak da bilinirler ve tek işlevleri bizi dik tutmaktır. Bedendeki asıl konumları gövdedir. İstemsiz olan kalp kası yarı çizgilidir; istemli olarak kontrol edilemeyen boğazın belli kasları ve kulak içinde bulunan iki küçük kas ise çizgilidir. İskelet kasları olarak da adlandırılan istemli kaslar, beyaz renkli ve görünüm olarak çizgilidir. Bu kas liflerinin hemen hemen tümü iskelet kemiklerine bağlıdır. İki bağlanma noktasına sahip olabilirler veya üç kemiği birden bağlayabilirler. İstemli kaslar küçük büyük bütün hareketleri yapabilmemize olanak tanır. Bunu kasılıp gevşeyerek, böylece bağlandıkları kemikleri hareket ettirerek yaparlar. Bununla birlikte kısa zamanda yorulurlar. Duruş için istemsiz kaslarımız yerine istemli kaslarımızı kullanmaya başladığımızda neden güçlük çektiğimizi görmek kolaydır. Bu kaslar kısa zamanda yorulacak ve bedenimiz çökecek, ya da bu kaslar bir rahatsızlığa yol açacak şekilde başkalaşacaktır. Kaslar genellikle çiftler halinde çalışır; kaslardan biri, aldığı sinirsel uyarılara yanıt olarak kasılır ve kısalır, diğeri ise kontrollü bir harekete izin vermek için yavaşça gevşer. Eğer kaslar sürekli kasılma durumunda kalırsa, beden protein moleküllerinin bir kısmını uzaklaştırır ve bu da kas liflerinin boyunda bir kısalmaya yol açar. Eğer bu gerilim kontrol dışı bir şekilde kalıcı olursa sonunda tüm kasın kısalmasına sebep olacaktır. Herhangi bir aşırı kas geriliminin kemikleri yerinden ayırabileceğini ve dolayısıyla diğer kasların gereksiz yere gerilmesine yol açabileceğini unutmamak gerekir. Bu nedenle tek bir gergin kas bütün organizmayı etkiler. Kas gerilimindeki artış, aynı zamanda sinir, sindirim, solunum ve dolaşım sistemini de etkileyecek ve doğal işlevini bozacaktır. Gün boyunca bedene pompalanan 36.000 litre kanı taşıyan atardamar, toplardamar ve kılcal damarlar dolaşım sistemimizi oluşturur. Kan damarlarının toplam uzunluğu 102.500 kmdir; bu da dünya çevresinin yarısına karşılık gelir. Atardamarlar ve toplardamarlar, sinirler gibi bedenin kasları arasında içe ve dışa doğru uzanırlar. Katı olmamakla birlikte, doğru basınçtaki kanın değişen miktarlardaki akışına izin verecek şekilde kasılma ve gevşeme yeteneğine sahiptirler. İçinden kan damarlarının geçtiği kaslar kasıldığında, kan akışı sınırlanır. Bu durumda kalp, bunu telafi etmek için daha çok çalışmak zorunda kalacak veya beynin bir bölümü kanın sağladığı beslenmeden yoksun kalacaktır. Atardamarlar ve toplardamarlar üzerindeki bu basınç, toplardamarlarda varis oluşumu ve hatta damar tıkanıklığı gibi rahatsızlıklara sebep olabilir. Uzamayı ve genişlemeyi düşünmek kaslar üzerindeki gerilimi azaltarak kas liflerinin boyunda bir büyüme meydana getirebilir ve bu sürdürülürse kaybolan proteinler yeniden yerine konabilir. Bu durum, bütün kasın ya da ilgili kasların uzamasını sağlayacaktır. Alexander tekniği kaynak: Richard Brenman